WINDOWS ARE THE EYES OF A BUILDING.THEY SEE WHAT'S GOING ON OUTSIDE.THEY SEE THE WORLD CHANGE.THEY DON'T REACT TO CHANGES.THEY WATCH IN A QUIET SORT OF WAY.UNLESS SHUTTERS PREVENT THIS.
3.3.08
de bus rijdt de stad in
en we zien het meteen
tis een stad van niks
zo'n eerste indruk klopt
eigenlijk altijd
tijdens de eerste minuten
laat een stad zich blijkbaar
in haar zuiverste vorm zien
we besluiten om zo centraal
mogelijk een hotel te zoeken
niet in de buurt van de bus terminal
aan de rand van de stad
het hotel is simpel
en karakterloos
een hotel om te vergeten
we krijgen een kamer
zetten onze rugzakken
naast onze bedden en
gaan meteen de stad in
op zoek naar een hap eten
dit is niet eenvoudig
er zijn weinig eethuizen
van restaurants is al
helemaal geen sprake
uiteindelijk kunnen we binnen
bij een pizzatent
hoewel ie eigenlijk gesloten is
de bazin doet met grote tegenzin
de deur van het slot en laat ons binnen
oruro is niet gewend aan bezoekers
en we zien het meteen
tis een stad van niks
zo'n eerste indruk klopt
eigenlijk altijd
tijdens de eerste minuten
laat een stad zich blijkbaar
in haar zuiverste vorm zien
we besluiten om zo centraal
mogelijk een hotel te zoeken
niet in de buurt van de bus terminal
aan de rand van de stad
het hotel is simpel
en karakterloos
een hotel om te vergeten
we krijgen een kamer
zetten onze rugzakken
naast onze bedden en
gaan meteen de stad in
op zoek naar een hap eten
dit is niet eenvoudig
er zijn weinig eethuizen
van restaurants is al
helemaal geen sprake
uiteindelijk kunnen we binnen
bij een pizzatent
hoewel ie eigenlijk gesloten is
de bazin doet met grote tegenzin
de deur van het slot en laat ons binnen
oruro is niet gewend aan bezoekers
12.2.08
while a late winter sun warms my back
through the double-glass window
she lies in her hospital bed
restlessly moving her head and left arm
her right arm numb under the blanket
unseeing eyes try to fix my whereabouts
ears pricked up to hear every sound
she speaks a language unknown
a language of her own
but with obvious meaning
now and again
a smile full of memories
brightens her face
through the double-glass window
she lies in her hospital bed
restlessly moving her head and left arm
her right arm numb under the blanket
unseeing eyes try to fix my whereabouts
ears pricked up to hear every sound
she speaks a language unknown
a language of her own
but with obvious meaning
now and again
a smile full of memories
brightens her face
10.2.08
het landschap is nog weidser dan naar Juliaca
de vlaktes liggen hoger
het hoogste deel op 4800 meter
we komen rakelings langs de hoogste Andes toppen met eeuwige sneeuw
we kunnen ze aanraken
maar de bus scheurt verder
buiten is er natuurschoon te zien dat z'n weerga niet kent
binnen staat de teevee op z'n hardst zodat het geluid volledig vervormt
er draait een videofilm
halverwege stopt de film
en begint van voren af aan
niemand reageert hierop
niemand
de vlaktes liggen hoger
het hoogste deel op 4800 meter
we komen rakelings langs de hoogste Andes toppen met eeuwige sneeuw
we kunnen ze aanraken
maar de bus scheurt verder
buiten is er natuurschoon te zien dat z'n weerga niet kent
binnen staat de teevee op z'n hardst zodat het geluid volledig vervormt
er draait een videofilm
halverwege stopt de film
en begint van voren af aan
niemand reageert hierop
niemand
24.1.08
we zijn bij een wedstrijd
van river plate
buenos aires
het voetbal is van een laag niveau
de ambiance is geweldig
we zitten bij de middellijn
links hoor ik de trommels en bellen
van river plate supporters
en hun doorlopend gezang en geyell
rechts staat tegenstander santa fe
op trommen en bellen te meppen
met minder mensen
maar niet minder fanatiek
twee uur lang
als er weer een speler naast het doel schiet
klinkt een hard en langgerekt
oeioeioeioeioeioeioeioeioeioeioeioeioeioei
door het stadion
van river plate
buenos aires
het voetbal is van een laag niveau
de ambiance is geweldig
we zitten bij de middellijn
links hoor ik de trommels en bellen
van river plate supporters
en hun doorlopend gezang en geyell
rechts staat tegenstander santa fe
op trommen en bellen te meppen
met minder mensen
maar niet minder fanatiek
twee uur lang
als er weer een speler naast het doel schiet
klinkt een hard en langgerekt
oeioeioeioeioeioeioeioeioeioeioeioeioeioei
door het stadion
Subscribe to:
Posts (Atom)