9.3.08

peter dullaart


peter dullaart


peter dullaart


peter dullaart


actually, he said, I had nearly flogged it
but I changed my mind
and now I'm playing it again

ede


ede


kootwijk


kootwijk


kootwijk


3.3.08

de bus rijdt de stad in
en we zien het meteen
tis een stad van niks
zo'n eerste indruk klopt
eigenlijk altijd
tijdens de eerste minuten
laat een stad zich blijkbaar
in haar zuiverste vorm zien

we besluiten om zo centraal
mogelijk een hotel te zoeken
niet in de buurt van de bus terminal
aan de rand van de stad

het hotel is simpel
en karakterloos
een hotel om te vergeten

we krijgen een kamer
zetten onze rugzakken
naast onze bedden en
gaan meteen de stad in
op zoek naar een hap eten

dit is niet eenvoudig
er zijn weinig eethuizen
van restaurants is al
helemaal geen sprake

uiteindelijk kunnen we binnen
bij een pizzatent
hoewel ie eigenlijk gesloten is

de bazin doet met grote tegenzin
de deur van het slot en laat ons binnen

oruro is niet gewend aan bezoekers

12.2.08

while a late winter sun warms my back
through the double-glass window
she lies in her hospital bed
restlessly moving her head and left arm
her right arm numb under the blanket

unseeing eyes try to fix my whereabouts
ears pricked up to hear every sound

she speaks a language unknown
a language of her own
but with obvious meaning

now and again
a smile full of memories
brightens her face




10.2.08

boz


boz


boz


het landschap is nog weidser dan naar Juliaca
de vlaktes liggen hoger
het hoogste deel op 4800 meter
we komen rakelings langs de hoogste Andes toppen met eeuwige sneeuw
we kunnen ze aanraken
maar de bus scheurt verder
buiten is er natuurschoon te zien dat z'n weerga niet kent
binnen staat de teevee op z'n hardst zodat het geluid volledig vervormt
er draait een videofilm
halverwege stopt de film
en begint van voren af aan

niemand reageert hierop



niemand

7.2.08

boz


boz




boz


4.2.08

boz


boz


boz


boz


boz


25.1.08