with a smile still
lingering on his face
he opened the front door
tell her to blame me
his friend had told him
jokingly
saying goodbye
in tears
holding a phone
she approached
reproaching him
for being late
and unattentive
an almost forgotten
feeling of guilt
permeated his mind
instantly mixed
with
compassion
and
remorse
in a flash
he realized
there's no
escape
from
accountability
so it goes
5.4.08
2.4.08
30.3.08
..............................................................................................................................................................................
je kunt binnen zijn
en toch naar buiten kijken
zien zonder je te laten zien
met alleen maar een raam in je kamer
zou je veilig zijn terwijl je
als de nood aan de man komt
altijd nog zo'n raam kunt gebruiken
als deur
(deel van gedicht Ramen of deuren
van Mischa de Vreede )
m.d.a. Hanneke
je kunt binnen zijn
en toch naar buiten kijken
zien zonder je te laten zien
met alleen maar een raam in je kamer
zou je veilig zijn terwijl je
als de nood aan de man komt
altijd nog zo'n raam kunt gebruiken
als deur
(deel van gedicht Ramen of deuren
van Mischa de Vreede )
m.d.a. Hanneke
Subscribe to:
Posts (Atom)