hoge, dikke platanen omringen ons. af en toe valt een groot, bruin verdroogd blad van deze bomen als een aangeschoten kraai
in het grind.
voorbij de bomen staat een gesloten kerkje.
kinderen spelen op het pad dat van daaruit naar een hoger gelegen deel van dit plateau in de bergen loopt.
ze vermaken zich met hun eigen aanwezigheid.
meer vermaak is er niet
een jongetje laat zich van de reling vallen die langs het pad loopt.
de kinderen om hem heen lachen obligaat
een lang, mager, hoogblond meisje maakt een korte pirouette als hij valt en roept iets naar hem in het italiaans.
er valt een blad
met een harde, droge tik.
WINDOWS ARE THE EYES OF A BUILDING.THEY SEE WHAT'S GOING ON OUTSIDE.THEY SEE THE WORLD CHANGE.THEY DON'T REACT TO CHANGES.THEY WATCH IN A QUIET SORT OF WAY.UNLESS SHUTTERS PREVENT THIS.
