25.11.09

..........................

de oudjes die er een levenlang woonden
waren zeer tevreden
en stonden bekend als " de Cameronnekes "
hij was slager geweest
vanuit de slagerij bekeken ze vanachter de glasgordijnen
de buurt
met vastenavond zaten ze hele avonden in de woonkamer
die uitziet op de Mortier
een zeer druk bezocht café in deze tijd
als de mensen buiten kwamen zeiden ze vaak tegen elkaar
"effe naar de Cameronnekes zwaaien"
en vanuit hun donkere kamer
met de stoelen vlak voor het raam
de gordijnen open
zwaaiden ze dan glimlachend terug
met in hun ogen een blik die zei

"we zouden nog graag eens meedoen"

overigens stonden de Cameronnekes er om bekend
dat het zeer moeilijk was om bij hen over de vloer te komen
ik ben zelf nooit verder doorgedrongen dan
"achterom door het poortje"
naar de schuur waar de ladder hing die ik mocht lenen
toen ze verhuisd waren
kwam dan ook iedereen eens kijken hoe het er binnen uitzag
de betegelde slagerij met z'n grote vrieskasten
en achter een nog grotere vriesruimte
de gelambrizeerde kamer
met een in de lambrizering opgenomen bureau
de bedsteden
klein en bedompt