l'america,l'america, l'america dreunden de Doors in de zestigerjaren van de vorige eeuw, terwijl hij was opgeslagen in een wereld buiten de wereld. Veel ging er voorbij, maar l'america kwam en komt overal binnen. Maar meer nog ging er voorbij aan de vesting van Jan J. Hij had er dan ook weinig moeite mee om elders zijn beginnende pubertijd te vergooien. Hij dompelde zich onder in de groep, zwom erin, en voelde zich, na even wennen,als boter tussen de hete aardappelen.Het was voor hem een eindeloze film met een rol voor iedereen. Van Pisnon tot Floep in de Broek. Achteraf bekeken, lijkt het het meest op een 36-urige speelfilm van Fellini. Het massale,het kleurrijke,het groteske,de allesoverheersende sfeer van verveling,het opwindende,het geheime,de plots opvlammende emoties,de uitgesproken karakters,het strijdbare,het gemene,de slaafsheid.Jan Vis was een van de in het beeld lopende karakters.Hij had een hoofd als een volledige maanvis.Maar dan een vis met een bril.
Zijn gelaatskleur was gelig.Zijn opzijstaande ogen zochten altijd prooi.Een gevonden prooi werd gekleineerd met het noodgedwongen gedragen witte koord dat hij zwiepend vanaf de heup gebruikte.Zijn happende mond uitte sigarenrook,vaak in kringen die als
luchtbellen voor zijn kop zonder geluid omhoog borrelden.Zijn oren stonden als kieuwen plat tegen zijn hoofd.
WINDOWS ARE THE EYES OF A BUILDING.THEY SEE WHAT'S GOING ON OUTSIDE.THEY SEE THE WORLD CHANGE.THEY DON'T REACT TO CHANGES.THEY WATCH IN A QUIET SORT OF WAY.UNLESS SHUTTERS PREVENT THIS.
