-----------------
-----------------
-----------------
-----------------
Terwijl ik daar rielekst op mijn rug lag, keek de lokale koppensneller me met stijgende verbazing aan. Zijn ogen gingen beurtelings van mij naar een plek achter mij. Zijn mond zakte steeds verder open. Ik wist niet wat hij zag en wilde me net omdraaien, toen ik in de gaten kreeg dat ik niet meer op de divan lag. Ik was alleen nog een snelle wisseling van grotendeels abstracte beelden. Ik was beeld.
