Vanuit een ooghoek zie ik dat Preciso nogmaals zijn truc over het grind begint.Even later staat hij zonder gerucht aan onze tafel.
Sotto voce vraagt hij wat we willen drinken.
M. bestelt "vino blanco" voor haarzelf en "vino rosso" voor mij.
"Spreekt u spaans?" vraagt Preciso in het italiaans, en om deze vraag te verduidelijken en blijkbaar ook het italiaans van M. te verbeteren, voegt hij er duidelijk belerend aan toe dat witte wijn hier "vino bianco" wordt genoemd.Even later moet hem van het hart dat een "quarto vino"heel wat minder is dan "quatro vino", waarbij hij minzaam omhoog in de platanen kijkt.
De sfeer op het terras gaat er niet op vooruit.
Ook niet nadat nog enkele stelletjes knarsend over het grind zijn aangekomen.
Er heerst een zacht gemompel en men eet met vilten bestek van wollen borden.
Slechts een gsm doet gewoon en gaat luidkeels over.
WINDOWS ARE THE EYES OF A BUILDING.THEY SEE WHAT'S GOING ON OUTSIDE.THEY SEE THE WORLD CHANGE.THEY DON'T REACT TO CHANGES.THEY WATCH IN A QUIET SORT OF WAY.UNLESS SHUTTERS PREVENT THIS.
