10.5.08

oruro-potosi bolivia

als de straten wat ruimer worden
maakt de bus meer vaart
en dus ook meer lawaai
de bestuurder trekt ver door
in elke versnelling en veroorzaakt
daarmee een knalknetterend gebrul
uit de uitlaat

geen mens kijkt er van op

om de paar kilometer stopt de bus
de bestuurder praat even
met een bekende op de stoep

soms stapt er nog iemand in

het lijkt alsof de bestuurder eigenlijk
geen zin heeft om dat hele eind
(acht uur) te gaan rijden

hij blijft liever hier

hier kent ie overal wel iemand

als we eindelijk buiten de stad zijn
gaat de deur van de bus stevig dicht
en richt hij zich op de lange ,
kale , stoffige weg die zich
voor ons uitstrekt

9.5.08

tracks 23


janou

8.5.08

tracks 22


janou

boz


boz


7.5.08

boz


boz


boz


boz


boz


6.5.08

jan

janou

30.4.08

16.4.08

boz


boz


13.4.08

anna

5.4.08


with a smile still
lingering on his face
he opened the front door

tell her to blame me
his friend had told him
jokingly
saying goodbye

in tears
holding a phone
she approached

reproaching him
for being late
and unattentive

an almost forgotten
feeling of guilt
permeated his mind

instantly mixed
with
compassion
and
remorse

in a flash
he realized
there's no
escape
from
accountability


so it goes

2.4.08

30.3.08

..............................................................................................................................................................................
je kunt binnen zijn
en toch naar buiten kijken
zien zonder je te laten zien
met alleen maar een raam in je kamer
zou je veilig zijn terwijl je
als de nood aan de man komt
altijd nog zo'n raam kunt gebruiken
als deur

(deel van gedicht Ramen of deuren
van Mischa de Vreede )

m.d.a. Hanneke

w-f